Na co dzień składamy wiele różnych obietnic. Zwłaszcza w pracy, na przykład zobowiązując się do ukończenia konkretnego zadania, usprawnienia procesu, osiągnięcia celów sprzedażowych, czy dostarczeniu klientowi konkretnego produktu. Wywiązywanie się z obietnic może mieć również wpływ na budowanie naszego wizerunku i tego jak postrzegają nas inni.
Drugim z czterech czynników modelu odporności psychicznej jest zaangażowanie. Składa się ono z dwóch komponentów:
- Wyznaczanie celów (składanie obietnic).
- Realizacja celów (dotrzymywanie obietnic).
Skala zaangażowania wskazuje, na ile dana osoba może wytrwać w dążeniu do celu lub realizacji zadania. Ludzie mają różny stopień skupienia na zadaniach i celach. Niektórzy mogą się łatwiej rozpraszać, szybciej się nudzić lub przełączać swoją uwagę na coś innego, podczas, gdy inni wykazują się większą wytrwałością i zdolnością utrzymania koncentracji.
Dwie osoby o podobnych umiejętnościach, zdolnościach, przebywające w podobnym środowisku mogą mieć zupełnie inne podejście dotyczące celów i zadań. Może to powodować różnice w zachowaniu, wykonaniu zadań i osiągnięciach.
Dla osób, które mają wysoki poziom orientacji na cel oraz orientacji na ukończenie zadania już samo pojęcie celu jest dużą motywacją. Cel, który sobie określają pomaga im zobaczyć jak będzie wyglądał sukces. Jeśli cel jest realistyczny – takie osoby bardzo się angażują, by go osiągnąć, nawet jeśli po drodze pojawiają się przeciwności. Lubią okazje do wykazania się, czy porównywania z innymi. Wysoki poziom orientacji na cel oraz orientacji na ukończenie zadania utożsamia się to często z wytrwałością, determinacją, stanowczością, zawziętością, czy pilnością.
Natomiast są też osoby, których cele i zadania mogą onieśmielać, wzbudzać strach, lęk, niepokój, a nawet paraliż. Mogą mieć tendencję do unikania, by wyznaczać cele lub ignorowania ich. Takie osoby nie widzą w celu sukcesu, tylko możliwe niepowodzenie. Dana sprawa, czy zadanie do zrealizowania mogą je przerastać. Mogą też wizualizować niepowodzenie, a jeśli nie uda im się zrealizować celu, mogą czuć się niekompetentne i im częściej tak myślą – mogą utwierdzać się w przekonaniu, że cel jest faktycznie nie do osiągnięcia. Takie osoby są bardziej zachowawcze w podejmowaniu nowych zadań i rzadziej zgłaszają się na ochotnika. Nie lubią być oceniane.
Gdy wysoki poziom zaangażowania w cel i jego realizację nie zawsze jest zaletą...
Osoby, które wykazują bardzo duży poziom orientacji na cel oraz orientacji na ukończenie zadania mogą mieć tendencję do nieustępliwości, zaciekłości, czy upartości. Mogą brać na siebie zbyt dużo, zwłaszcza, gdy inne osoby nie wywiązują się ze swoich zadań. Takie osoby mogą nie umieć odpuścić realizacji celu, nawet jeśli nie ma to już sensu, przez co mogą im umknąć sprawy, które są równie ważne, a nawet pilniejsze. Jeśli zadanie nie jest wykonane i ukończone – mogą odczuwać niepokój i rozdrażnienie. Kluczowa jest w tym wszystkim samoświadomość – własnych upodobań, reakcji oraz zachowań. Bardzo istotne jest, by znaleźć odpowiednią równowagę, ponieważ nie jest ważne tylko to, CO jest do wykonania, ale również JAK ma to być zrealizowane.